Murod oliygohni tugatishga tugatdi-yu ammo ish topishda qiynaldi. Bu orada ota-onasi uylantirib qo‘ydi. Birin-ketin uch farzandning otasiga aylanganiga qaramay, u hamon u ishxonadan bu ishxonaga “sakrab” ko‘nglidagidek ish qidirayotgandi. Sirli orzusi–birdaniga boyib ketish haqida o‘ylardi. O‘zini dabdabali, hashamatli hayotga loyiq, deb hisoblardi. Yoshi qirqdan oshdi-yu lekin biron “katta narsaga” erishmagani, oshna-og‘aynilari oldida kerilib, ko‘z-ko‘z qiladigan ustunligi yo‘qligi uni qiynardi. Yor-birodarlari katta-katta uylar qurganda, qimmat-qimmat avtomashinalar minib yurganda, chet ellarda dam olib kelayotganda – u bulardan mahrum edi. O‘zini hayotda kamsitilgan his qilgan Murodning o‘ylab-o‘ylab topgan rejasi mana bunday bo‘ldi. 2022 yilning 10 sentyabrida u og‘aynilari avtomashinasi buzilib qolganda tez-tez murojaat qiladigan 1980 yilda tug‘ilgan S.Emanuel rahbar bo‘lgan avtomashinalarga xizmat ko‘rsatuvchi ustaxonaga bordi. Emanuel uni tez-tez ko‘rib turgani bois quyuq salomlashdi. U yoq-bu yoqdan gaplashib, uning ishlari bilan qiziqdi. Suhbat asnosida Emanuel hammasi yaxshi-yu, agarda avtomashina motorlarini tuzatishda ishlatiladigan Amerikada ishlab chiqarilgan “Rottler F 79” stanogi bo‘lganida nur ustiga aʼlo nur bo‘lishini taʼkidlaganida, Murodning ko‘zlari “yalt” etdi. Mana u kutgan onlar. U fursatni boy bermay, bunday stanokni Amerikadagi tanishlari orqali topib, bir necha ustaxonalarga yetkazib berganini kiprik qoqmay aytdi. Emanul “qopqonga” tushdi. Emanuel boshiga 100.000 AQSH dollari beradigan bo‘ldi, stanokni qabul qilgach qolgan 80.000 dollarni berishga kelishildi. Ertasi kuni pulni qo‘liga olgan Murod shuncha pulni ko‘rib dovdirab qoldi. O‘zini pulning egasi bilib qimmat-qimmat buyumlar, avtomashina sotib ola boshladi. Emanuelning qo‘ng‘iroqlariga “ana ketyapman, mana ketyapman, ana oldim, mana olib borayapman”, deya vajlar ko‘rsatib yurdi. Bu orada ko‘z yumguncha uch oy ham o‘tib ketdi.Emanuelning sabr-toqati tugab, ichki ishlar organlariga murojaat qilishini aytganida, u Mirzo Ulug‘bek tumanida hashamatli uyi borligi, uning nomiga rasmiylashtirib berishini vaʼda qildi. Biroq bu ham yolg‘on bo‘lib chiqdi. “Ana rasmiylashtiraman, mana rasmiylashtiraman” deb kunlarni oylarga cho‘zgan Murod uni yana chuv tushirganini anglagan Emanuel borib surishtirsaki, aytilgan uyga Murodning hech qanday aloqasi yo‘q ekan. Emanuel Yakkasaroy tumani ichki ishlar organlariga murojaat qilishga majbur bo‘ldi.

— 1979 yilda tug‘ilgan Murod ilgari 2015 yilda ham firibgarlik jinoyati uchun sudlangan, – deydi Yakkasaroy tuman IIO FMB huzuridagi Tergov bo‘limi tergovchisi, katta leytenant E.Ziyabekov. – Halol mehnatdan qochib, o‘zgalarning hisobiga “boyib” ketishni o‘ylagan Murod, Emanuelning pullari evaziga sotib olgan narsalarini sotishga majbur bo‘ldi. Birovning haqi hech qachon birovga buyurmaydi, buni Murod bilishi kerak edi.

Jinoyat ishlari bo‘yicha Yakkasaroy tuman sudi ochiq sud majlisida Murodning qilmishiga qonuniy baho berib, uni O‘zbekiston Respublikasi Jinoyat kodeksining 168-moddasi 4-qismi “a” bandi (“Firibgarlik”) bilan aybdor deb topdi. Uning pushaymonligi, aybiga to‘liq iqrorligi, jarblanuvchiga yetkazilgan zarar qoplanganligi, oilaning yagona boquvchisi ekanligini inobatga olib, kodeksning 57-moddasini qo‘llab, bazaviy hisoblash miqdorining 300 baravari miqdorida jarima jazosini tayinladi.